PT2 gehaald en PA-34 Seneca vliegen

Alweer 3 weken terug heb ik m'n PT2 gehaald met een 3, wat voor een tevreden vlucht staat. Had uiteraard op iets hogers gehoopt, aangezien de voorgaande lessen prima gingen maargoed. Het is goed cijfer. Wanneer je deze test met een positief resultaat hebt afgesloten ga je naar de twee-motorige vliegtuigen om uiteindelijk het brevet van CPL/ME te halen.

Vorige week ben ik begonnen op de twee-motorige vliegtuigen en ik moet zeggen dat het super (uber) tof is. Je hebt gewoon zoveel meer power en het geeft meer het gevoel dat je een grote kist vliegt. Vooral als je met de landingsbaan bent opgelijnd en je hoort het fluiten van de motoren, is gewoon erg leuk!



Uiteindelijk moet ik dus op dit type vliegtuig m'n CPL examen doen. Deze vlucht duurt ongeveer 2.5 uur. Deze vlucht kan ik waarschijnlijk volgende week maandag doen. Dit is uiteraard als alles verloopt zoals het gepland is, aangezien dit de wereld van de luchtvaart is hoeft dat niet altijd het geval te zijn, haha.

Dus voorzichtig gezegd, tot volgende week in NL.

Groeten Michel

CPL Crosscountry


vroeg onderweg van goodyear naar ryan (2700 ft)

Iedereen zal waarschijnlijk denken, wat betekend dit nu weer. Om het brevet CPL, wat voor 'Commercial pilot license' staat te kunnen halen moet je een aantal nautical miles achterelkaar vliegen. Ik heb een route gevlogen van ongeveer 450 nautical mile. In deze route moeten dan minimaal 2 'full stop' landingen zitten op vreemde vliegvelden. Vreemde is dus, anders dan je thuisbasis. Deze lange vlucht doe je lekker in je eentje zonder instructeur.

Afgelopen zondag (23-12-2007) heb ik deze vlucht gedaan. De vlucht had ik al een paar dagen van te voren gepland, wat me ongeveer 4 uur hebt gekost. Maarja dan hoef je op de dag zelf alleen nog maar een weatherbriefing te doen, flightplan filen en een mass and balance doen. Uiteindelijk duurde dit ook nog eens 2 uur. Enfin, uiteindelijk ging ik om 7:30 lokale tijd weg, precies op schema. Anderhalf uur later was ik op Tucson-Ryan geland, na daar het vliegtuig weer volgetankt te hebben ging ik daar even genieten van een lekker amerikaans ontbijt met unlimited koffie. Nadat ik het ontbijt met m'n flightbuddy, die ook z'n CPL crosscountry aan het doen was, had genuttigd was het weer tijd om te vertrekken.


mijn vliegtuig tijdens de CPL crosscountry (Tucson-Ryan)

De volgende leg ging 2 uur duren en was van Tucson-Ryan naar Yuma. Twee uur lang op het handje vliegen en navigeren. Tijdens alle legs stond ik in verbinding met een flightfollowing service. Flightfollowing is een luchtverkeersleider die achter een radarscherm zit en jouw informatie geeft over andere vliegtuigen die bij jouw in de buurt zitten. Het leuke is dat je op die frequenties ook de 'grote' airliners hoort praten en instructies krijgen. Flight following handigd je ook over aan andere (approach)controllers gedurende de vlucht en uiteindelijk aan de tower van het vliegveld waar je wilt landen, wat erg handig is.


ergens tussen Tucson-Ryan en Yuma (6500 ft)

Na uiteindelijk 20 nM west van yuma te zitten kreeg ik de instructie om naar een baken te vliegen en dan naar het vliegveld draaien om een 'rightbase' entry te maken voor landingsbaan 35. Deze baan 35 ligt ruw gezien noord/zuid, alleen moest ik wel even zoeken omdat deze relatief kleine baan een beetje opgaat in de 2 grotere banen. Zie plaatje en kijk of je baan 35 kan vinden ;-). Uiteindelijk was ik zoals ze zeggen 'visual' met de baan met behulp van de 'runway identification lights'. Na geland te zijn moest ik nog wachten op een jet van US airways die ging vertrekken, daarna was ik cleared om naar de parking toe te taxien. Na alle closing down checks gedaan te hebben gingen m'n flightbuddy en ik even de terminal in voor wat drinken om daarna alles weer in orde te maken voor de vlucht terug naar Phoenix goodyear, wat de thuisbasis is.


aerial foto van yuma

Na alle checks gedaan te hebben voor de vlucht van Yuma naar Phoenix Goodyear, draaide ik de frequentie van 'yuma ground' in de radio om een taxi clearance te vragen naar de runway. Dit ging allemaal voorspoedig en voor ik het wist stond ik te wachten voordat ik de baan kon opdraaien. Maar niet nadat ik eerst een reeks taxi instructies had gekregen, waardoor ik een halve cpl ground crosscountry over het vliegveld had gedaan. Toen ik opgetegen was zette ik koers naar Gila bend en daarna richting phoenix goodyear. Nadat ik op goodyear aangekomen was, betekende dit gelijk m'n allerlaatste solo vlucht.

De vluchten die nu nog op het programma staan zijn allemaal zogenaamde 'duals', dus met een intructeur. Ik zit nu bij les 73 van de 1oo en dit betekend voornamelijk veel intruments flight. Hier moet je door middel van je instrumenten weten waar je zit en een bepaald vlucht pattroon vliegen zonder uit het raam te kijken.

Voor zover de CPL crosscountry.

Groeten Michel

PT 1 Gehaald!

Twee weken terug heb ik m'n eerste progress test gedaan. Deze test is er om te kijken of je genoeg progressie boekt en dan door te gaan met de rest van het programma. Ik heb uiteindelijk een 2 gekregen op een schaal van 6 waarvan, een 1 uitstekend is en een 6 onvoldoende.

De test bestaat allemaal uit zoals ze het noemen, 'basic airwork' oftewel general handling. Ik moest in deze test een aantal stalls doen, emergency descents, steep turns, een aantal landingen en nog een paar dingen. De test begon met een briefing met daarin een uitleg van wat er allemaal gedaan moest worden tijdens de test. Daarna was het een kwestie van de sleutels halen en het Tech log, and off we went. Alles werd beoordeeld, vanaf het moment dat je het vliegtuig instapt en eruit gaat. Op een gegeven moment had ik alle oefeningen gedaan en de examinator was tevreden met de uitvoering, aangezien er nog tijd over was vond hij het nodig om de controls over te nemen en wat leuke manoevres te doen. Na de manouvres was het tijd om terug te keren naar het vliegveld om daar nog een aantal landingen uit te voeren, die ook nog beoordeeld werden. Ik moest een Flapless landing, Glide approach en een normal landing doen.

Nadat we geland waren gaf hij het cijfer voor de les en was het kwestie van het vliegtuig aan de grond vastmaken en chocks om de wielen te leggen. Ik was zelf ook best tevreden met de les en uiteraard blij met het eindcijfer.

Next: Los Angeles

Groeten Michel

Running in Arizona


Ergens in Arizona

Naast al het vliegen en andere dingen is er ook nog genoeg tijd over om wat te sporten. Sinds ik in Oxford zit en nu ook in Phoenix heb ik het hardlopen weer opgepakt. Je zal in eerste instantie denken, welke malloot gaat er met die hitte in Arizona hardlopen, ik dus! Maar ik moet zeggen dat na 17:00 de temperatuur voldoende gedaald is om hard te kunnen lopen. Zo'n 25-30 graden. Er zijn hier veel verschillende routes te lopen, door de bebouwing, rondje om het vliegveld of de bergen in. De laatste is zeker de leukste. Lekker zwaar traject en je ziet ook nog eens wat van de omgeving. Je moet alleen wel een beetje uitkijken voor slangen, schorpioenen en andere nare dieren die daar leven. Daarom loop ik altijd minimaal met z'n tweeën en een telefoon op zak.

Op de planning staan nog een aantal bergen die een kilometer hoog zijn. Als daar een pad naar toe loopt wil ik die zeker hardlopen, camera mee en je hebt een mooi uitzicht over Phoenix. Ja ik weet dat je ook foto's uit het vliegtuig kan maken van phoenix. (Voor de slimmeriken onde ons)

Voor zover een running update.


Ondergaande zon (opschieten dus..)

Groeten Michel

SOLO!!

Intructeur stapt uit.

Afgelopen dinsdag was het grote moment daar, Solo! Na twaalf lessen en een soort checkride gehad te hebben ben ik voor het eerste solo gegaan. Dit houdt in dat je zonder instructeur het vliegtuig in gaat om vervolgens op te stijgen, een rondje om het vlieveld vliegen en weer te landen. Het lijkt misschien niet veel maar voor iemand als ik met twaalf uur ervaring is dat mans zat.

De dag begon met een dual waar je gewoon met je instructeur de lucht in gaat en continu touch & go's doet. Dit is landen en gelijk weer vol gas om weer op te stijgen. Na een paar touch & go's gemaakt te hebben was het tijd voor de instructeur om uit te stappen. Nu moest ik precies hetzelfde doen alleen dan alleen.

Terug van de eerste solo!

Op het moment dat ik aan de control joke trok en het vliegtuig steeg op, dacht ik, WOW! Je kijkt naar rechts en er zit niemand, helemaal alleen in het vliegtuig. Tijd om, om te keren en weer te landen. Uiteindelijk ging het allemaal heel lekker en stond ik binnen 25 minuten weer aan de grond. Eenmaal geland en naar de parking te zijn getaxied stond daar mijn instructeur en klasgenoten me al op te wachten. Erg leuk! Even een paar foto's en filmpjes maken en dan tijd voor het zwembad. Het is namelijk een traditie dat als je solo gaat, je na die vlucht met uniform en al het zwembad in gegooid wordt. Deze dag was ik samen met mijn flightbuddy solo gegaan dus ook allebei het zwembad in. Zie foto's en filpmjes!

Flight buddy en ik.

Op dit moment heb ik nog twee solo's gedaan van ieder 4/5 starts en landingen. Gaat erg lekker allemaal.

Kijk nog even bij de picasa link voor de filmpjes en foto's.

United states of America

Nu eerst maar eens een Amerika update. Zoals de meesten
van jullie lezers wel weten zit ik op dit moment in
Amerika, om precies te zijn, Goodyear Arizona. Dit ligt
vlak naast Phoenix. Hier volg ik een deel van de praktijk
om het brevet van CPL/ME te halen.

Op het moment dat ik de terminal uitstapte op Phoenix 'sky
harbor' dacht ik... wat is het hier heet! Niet geheel
onverwachts natuurlijk, want wat verwacht je anders midden
in de woestijn. De ergste hitte is hier inmiddels al
geweest. Het is nu gemiddeld 28 graden. De volgende dag
stond er al een briefing en soort van welkom op het
programma. Dit gold ook voor de rest van de week. We
kregen uitleg over wat we kunnen verwachten met vliegen
betreft, maar ook dingen als cultuur en natuur. Cultuur,
de gebruiken van de Amerikanen, en natuur, kijk vooral uit
als je de woestijn in gaat vanwege allerlei dieren die
daar leven.

Na een week met briefings gehad te hebben stond daar
uiteindelijk onze eerste vlucht op het programma! Ga naar
de picasa fotoalbum link hiernaast voor filmpjes en
foto's. Het was echt een geweldige ervaring om ook al zelf
de start en landing te mogen doen, uiteraard met hulp van
de instructeur.

Naast het vliegen hebben we de beschikking over twee
auto's van Oxford die we kunnen gerbuiken in Phoenix. We
gaan regelmatig naar de Wallmart wat serieus.. een
gigantische supermarkt/warenhuis is. Je kan daar alles
krijgen, van fietsen tot brood, en van kit tot tv's. Ook
heerst hier pas een echte 24/7 cultuur. Je kunt bijv.
s'nachts gaan boodschappen doen of fitnissen, echt een
land met onbegrenste mogelijkheden, zeggen ze toch...
De eerste avond uit in Phoenix is ook al een feit. We zijn
vorige week donderdag naar Tempe geweest, wat erg gezellig
was. Klik op de Picasa fotoalbum link voor de foto's. Die
Amerikanen lijken het wel cool te vinden dat je "from the
Netjerlands" komt. Of het is gewoon schijn natuurlijk.
Anyway... dit is voor herhaling vatbaar!

Ik heb zoals in de text al een paar keer staat een aantal
fotoalbums toegevoegd bij mijn fotoalbum.

Foto's van de heenreis, eerste vlucht, uitgaan en nog wat random foto's.

Groeten, een steeds bruiner wordende Michel

Berichtje tussendoor

Ik heb het sjabloon even aangepast om gewoon weer eens wat anders te hebben. Er zit ook wat meer kleur in! Ik zal deze week nog wat meer aanpassingen doen.

Groeten Michel