CPL Crosscountry


vroeg onderweg van goodyear naar ryan (2700 ft)

Iedereen zal waarschijnlijk denken, wat betekend dit nu weer. Om het brevet CPL, wat voor 'Commercial pilot license' staat te kunnen halen moet je een aantal nautical miles achterelkaar vliegen. Ik heb een route gevlogen van ongeveer 450 nautical mile. In deze route moeten dan minimaal 2 'full stop' landingen zitten op vreemde vliegvelden. Vreemde is dus, anders dan je thuisbasis. Deze lange vlucht doe je lekker in je eentje zonder instructeur.

Afgelopen zondag (23-12-2007) heb ik deze vlucht gedaan. De vlucht had ik al een paar dagen van te voren gepland, wat me ongeveer 4 uur hebt gekost. Maarja dan hoef je op de dag zelf alleen nog maar een weatherbriefing te doen, flightplan filen en een mass and balance doen. Uiteindelijk duurde dit ook nog eens 2 uur. Enfin, uiteindelijk ging ik om 7:30 lokale tijd weg, precies op schema. Anderhalf uur later was ik op Tucson-Ryan geland, na daar het vliegtuig weer volgetankt te hebben ging ik daar even genieten van een lekker amerikaans ontbijt met unlimited koffie. Nadat ik het ontbijt met m'n flightbuddy, die ook z'n CPL crosscountry aan het doen was, had genuttigd was het weer tijd om te vertrekken.


mijn vliegtuig tijdens de CPL crosscountry (Tucson-Ryan)

De volgende leg ging 2 uur duren en was van Tucson-Ryan naar Yuma. Twee uur lang op het handje vliegen en navigeren. Tijdens alle legs stond ik in verbinding met een flightfollowing service. Flightfollowing is een luchtverkeersleider die achter een radarscherm zit en jouw informatie geeft over andere vliegtuigen die bij jouw in de buurt zitten. Het leuke is dat je op die frequenties ook de 'grote' airliners hoort praten en instructies krijgen. Flight following handigd je ook over aan andere (approach)controllers gedurende de vlucht en uiteindelijk aan de tower van het vliegveld waar je wilt landen, wat erg handig is.


ergens tussen Tucson-Ryan en Yuma (6500 ft)

Na uiteindelijk 20 nM west van yuma te zitten kreeg ik de instructie om naar een baken te vliegen en dan naar het vliegveld draaien om een 'rightbase' entry te maken voor landingsbaan 35. Deze baan 35 ligt ruw gezien noord/zuid, alleen moest ik wel even zoeken omdat deze relatief kleine baan een beetje opgaat in de 2 grotere banen. Zie plaatje en kijk of je baan 35 kan vinden ;-). Uiteindelijk was ik zoals ze zeggen 'visual' met de baan met behulp van de 'runway identification lights'. Na geland te zijn moest ik nog wachten op een jet van US airways die ging vertrekken, daarna was ik cleared om naar de parking toe te taxien. Na alle closing down checks gedaan te hebben gingen m'n flightbuddy en ik even de terminal in voor wat drinken om daarna alles weer in orde te maken voor de vlucht terug naar Phoenix goodyear, wat de thuisbasis is.


aerial foto van yuma

Na alle checks gedaan te hebben voor de vlucht van Yuma naar Phoenix Goodyear, draaide ik de frequentie van 'yuma ground' in de radio om een taxi clearance te vragen naar de runway. Dit ging allemaal voorspoedig en voor ik het wist stond ik te wachten voordat ik de baan kon opdraaien. Maar niet nadat ik eerst een reeks taxi instructies had gekregen, waardoor ik een halve cpl ground crosscountry over het vliegveld had gedaan. Toen ik opgetegen was zette ik koers naar Gila bend en daarna richting phoenix goodyear. Nadat ik op goodyear aangekomen was, betekende dit gelijk m'n allerlaatste solo vlucht.

De vluchten die nu nog op het programma staan zijn allemaal zogenaamde 'duals', dus met een intructeur. Ik zit nu bij les 73 van de 1oo en dit betekend voornamelijk veel intruments flight. Hier moet je door middel van je instrumenten weten waar je zit en een bepaald vlucht pattroon vliegen zonder uit het raam te kijken.

Voor zover de CPL crosscountry.

Groeten Michel